Eisleck Trail : Kautenbach (L) - La Roche-en-Ardenne (B)
Dag 1 ( za 7-4-2018 ) : Kautenbach Gare - Kautenbach Camping = 4,5km
Na veel getreuzel van mijn kant ( ik ben nogal eerder een avondmens ) begin ik om 9u30 mijn rugzak te pakken en de track op de GPS te laden.Om 12u03 vertrekken we vanuit het treinstation van Wetteren om 4u te reizen naar ons beginpunt van deze trail. Maar traditiegetrouw verloopt het dankzij ons openbaar vervoer helemaal anders...
Ipv de voorziene 4 u doen we er 6u over om in Kautenbach te geraken. Ik ben al heel blij met de beslissing om de eerste dag te reserveren voor de treinreis ipv de echte start te nemen van deze 5 daagse.
Drie treinen en 2 bussen later arriveren we moegereisd en licht misselijk ( de laatste buschauffeur crashte bijna tegen een boom omdat die F1-gewijs de bochten iets te sportief insneed ) aan bij het officiële beginpunt van de route, Gare de Kautenbach.
Na de obligate foto's van het station en beginpunt beginnen we aan de lus rondom het dorp.
We maken al vlug hoogte na de dorpskern verlaten te hebben. Els haar rugzak duwt te hard in haar rug en ze begint al vrij vroeg pijn te ervaren in de onderrug. Dit was waarschijnlijk door de slaapzak die niet in een compressiezak zat en die zich door te bewegen wat uitgezet had. Toch verder richting camping via weidevelden en stukken bos. We krijgen op een panoramisch punt een mooie aanblik uit het scherp uitgesneden dal en ook op ons eindpunt, namelijk Camping Kautenbach ( An der Weierbaach, 9663 Kautenbach : +352 95 03 03 ).
We dalen af en lopen via de route recht de campingterreinen op. De route loopt letterlijk op 1m achter onze slaapplaats !
Ik had er voor gekozen om na de reisdag ( waar we beiden steeds moe van zijn ) een trekkershut te nemen.
Het onthaal is hartelijk en we eten s'avonds in het campingrestaurant.
Dag 2 ( zo 8-4-2018 ) : Kautenbach Camping - Clerveaux Camping = 23,4km
Ik heb vrij goed geslapen ook al was het de eerste dag en heb ik traditiegetrouw dan de slechtste nacht.Els haar slaapervaring was een ander verhaal : ze kon door de pijn in haar rug zelfs de eigen veters niet strikken. Ik stelde voor de reis eventueel nu al af te breken maar ze is een harde tante en wou van geen wijken weten ... We besloten dan maar in te pakken en te zien hoe de dag verder zou evolueren.
We vervolgen de reis en lopen doorheen gans de camping die nu nog stil is omdat iedereen nog in dromenland vertoeft. Aan het eind van de camping stijgt het pad direct in de bossen en we volgen grote stukken van het riviertje de 'Clerve' tot aan het gehucht Lellingen.
Onderweg komen we nog een oud type kasteel tegen, namelijk 'Schibberech'. Dit kasteel werd gebouwd in de 15de en 16de eeuw en onderging verschillende veranderingen (bijv in 1805 gedeeltelijke vernietiging door de eigenaar, blikseminslag, verwaarlozing en het Ardens klimaat ).
Na een grote restauratie in 1939 werd het in 1941 in beslag genomen door de Hitlerjugend en opnieuw gedeeltelijk vernietigd tijdens de Slag om de Ardennen. In 2001 kwam het in privébezit en kan nu helaas niet meer bezocht worden. Jammer maar we moeten toch verder want door de rugproblemen en het nemen van vele foto's is ons tempo eerder laag te noemen.
We passeren Lellingen en stoppen in het volgende gehucht, Wilwerwiltz. Daar zie ik een chinees restaurant met terras en de deur open. Ik ga binnen en doe de chinese dame die de toiletten stofzuigt schrikken want ze had mij niet zien aankomen. We mogen iets drinken, echter wel enkel op het terras aangezien ze nog niet open zijn en nog bezig zijn met de schoonmaak.
Niet veel later schuiven er nog mensen bij op het terras zodat de chinese uitbaters hun openingsuur verschoven zien. De koffie deed in elk geval deugd...
even later komen we in Enscherange aan dat aanzien word als het geografische centrum van het Groothertogdom Luxemburg.
We proberen de zonnewijzers die ze daar geplaatst hebben te lezen en raken er niet direct wijs uit. De zon is nochtans nu serieus van de partij en we zoeken iets verder de schaduw op waar we dan ook luchen onder het kleine strookje dennenbos.
Na enkele kilometers overbrugd te hebben ( er word een extra uitwijkmogelijkheid geboden naar Munshausen geboden die we afslaan ) komen we op een plateau uit waar we in de verte een groot klooster te zien krijgen wat de aankomst in Clerveaux aankondigd.
De route loopt niet door Clerveaux maar volgt de rivier de'Clerve' er compleet rond en we besluiten de route te verlaten en via trapjes de stad binnen te trekken. Het is er vrij druk want blijkbaar is dit een toeristische trekpleister. We ploffen neer aan de eerste crèmerie die we tegenkomen. Het ijsje van Els en mijn appeltaart smaken heerlijk.
We lopen doorheen het stadje en passeren enkele oude gebouwen waar ook musea en tentoonstellingen te bezichtigen zijn. De andere kant van Clerveaux is ons einddoel. De Camping Clerveaux ( 33 Klatzewee, 9714 Klierf, Luxemburg , tel : +352 92 00 42 ) is zeer proper en vrij stil. We mogen een plekje kiezen en slaan onze tarp op naast de rivier. Een beetje vochtiger maar wel mooier...
Dag 3 ( ma 9-4-2018 ) : Clerveaux Camping - Asselborn = 21,4km
De ochtend start met een bekend ritueel : de tent afdrogen, de rugzak opnieuw inpakken en vlug opwarmen door te stappen. Opwarmen is echt wel aan de orde want het is koud geweest deze nacht ( enkele graden boven nul + vochtigheid = is niet treuzelen ).Eens opnieuw in het hart van het stadje beland te zijn gaan we vlug een bakkerij binnen waar je ontbijt kan nuttigen in een zeer propere zaak.
De mensen die 'smorgensvroeg deze zaak aandoen kijken allemaal wat verdwaasd naar ons en ik weet niet goed waarom. Is het de outfit met grote rugzak of is onze geur reeds merkbaar na 2 dagen stappen ?
In elk geval geniet ik ( volgens Els wat te lang want zij is een ochtendmens ) met volle teugen van de boterkoeken met heerlijke koffie.
Na dit intermezzo pikken we de route terug op en volgen de rivier alsook de treinbedding gedurende lange tijd. Nu rijden er wel treinen wat onze extra lange treinreis een wat zure nasmaak geeft. Ach wat...
Na de 'kapel van Onze Lieve Vrouw van Loreta' gepasseerd te zijn verstommen de stedelijke geluiden wat behalve wat ontbossing- en ontginningsactiviteit in de verte. die ontginning is wel eens indrukwekkend om te zien. Het afgraven van zo'n grote berg/heuvel is misschien altijd ecologisch verantwoord maar is toch fascinerend.
We vervolgen mooie bospaadjes langsheen de rivier de 'Woltz' die het nu overgenomen heeft van de 'Clerve'. De overgang is me niet echt duidelijk maar wat geeft het ?
Via een wandelbrug die onder de spoorlijn loopt maar boven de rivier lopen we de andere kant stijl opnieuw de bossen in.
Dit bos word beschouwd als een mythisch bos en met veel verbeelding kan ik daar wel inkomen. Het is er heel stil ( zelfs de dieren zijn zwijgzaam ) en de vroege ochtend geeft het met wat mistige bosgrond een zeker mythisch gevoel. De speciale bomen ( met dubbel stam en meerstammig ) waar in de gids naar verwijst word vinden we niet direct terug. We genieten dan maar van de honderden andere bomen...
In het bos komen we wel 2 eigenaardigheden tegen.
Eerste op de lijst is een Rock Cairn ofwel ook wel gekend als steenmannetje. We dragen allebei ons steentje bij aan deze toren en gaan verder waar we de tweede eigenaardigheid tegenkomen.
Deze is echter wel een triestiger gegeven, namelijk een crashsite van een vliegtuig uit WO2.
de restanten van het vliegtuig zijn daar aanwezig alsook de 6 graven ( 3 Belgische spionnen en 3 Engelse ) van de bemanningsleden. Ze zijn door friendly fire neergeschoten door de Amerikanen.
Van je vrienden moet je het hebben... We worden er, net zoals tijdens ons bezoek in Normandië, even stil van.
We komen ook de site 'Cinqfontaines'
