zaterdag 25 april 2015

GR 5 : Wuustwezel - Bokrijk ( 13 apr tem 18 apr )

Dag 8 (ma 13-4-2015) : Wuustwezel - Zoersel = 24,0 km

Vandaag vertrekken we later dan voorzien want desondanks plannen en aftellen sluipt er altijd een onvoorzienigheid rond : Ik ben ziek !!! Keelpijn met een keel als schuurpapier waardoor ik toch beslis ,voor onze trein te nemen, binnen te springen bij de dokter en apotheker.
Vertrek met vertraging dus... De NMBS vond het dan nodig om een vertraging van 17 minuten erbij te doen waardoor gans ons reisschema om zeep was. Bedoeling 10u ... vertrek 12u30.
Na de nodige treinen en bussen : Wuustwezel !
De drukte ebt vlug weg als we de eerste meters verder wandelen op de GR5 waar we de vorige keer gestopt waren. Over verharde wegen tussen de velden.
Een beeld dat we nog veel zullen zien de komende dagen...


Het eerste bos dat we induiken is het Uilenbos. Echt genieten van de stilte en het fluiten van de vogels. Jammer genoeg geen uilen te bespeuren...


We gaan met een grote boog omheen het natuurreservaat Groot Schietveld. Dit is 1 van de meest ongerepte stukjes natuur dat België heeft. Het is verboden dit te betreden omdat het leger daar schietoefeningen organiseert, vandaar de naam. We steken ook de Grote Beek over via deze oude houten brug.


Na al de omzwervingen rond het natuurreservaat door de velden worden we Brecht binnengeleid. Eerst nog de autostrade onderdoor via het treinstation Noorderkempen In dit centrum moeten we het mooie gemeentehuis en een kleine aangelegde grot passeren. De markeringen waren daar voor de eerste maal niet zo duidelijk. Je zou bijna rondjes beginnen lopen...


Na het verlaten van Brecht moeten we een tijd langs het kanaal Schoten-Turnhout en steken deze over via Brug 11.


Via een mooi pad op een heideweg tussen de velden zien we op onze rechterkant de O-L-V van Nazareth Abdij. De eerste van velen ...


Na een zeer mooi stuk bos komen we uit bij de bekende abdij van Westmalle.


De abdij is niet toegankelijk maar later leerden we dat je wel degelijk daar kan verblijven voor 20€ per dag. Er wordt wel verwacht dat je meestapt in het dagelijkse ritueel van misvieringen en dergelijke...


We besluiten een kleine pitstop te maken in het Westmalle café aan de overkant van de weg ( elke dag geopend vanaf 10u ) waar Els een degustatiebordje nuttigt. ( De dubbele won het van de triple... )


Een drietal kilometer verder komen we aan in Jeugdherberg Gagelhof te Zoersel ( Gagelhoflaan 18, 2980 Zoersel : 03 3851642 )
Daar worden we welkom geheten door een uiterst charmant koppel, Gerda en Bert, die deze jeugdherberg als 1 van de vele vrijwilligers open houden. Ze zijn een vat vol ervaring en kennis want zijn sinds de jaren '70 actief binnen het GR-gebeuren en stonden aan de wieg van deze jeugdherberg.
We besluiten echter vlug ons bed op te zoeken want de weg is nog lang...



Dag 9 (di 14-4-2015) : Zoersel - Noorderwijk = 31km

We beginnen deze dag met een fors stuk bos , nl. Schriekbos. Aangezien het nog zeer vroeg is is niemand te bespeuren in dit bos. Zalige ochtendwandeling dus...
Als we het bos uitkomen passeren we een zeer oud café ( boshuisje of hoeve 'De loteling' )
Wanneer deze hoeve herberg geworden is weet niemand maar wel staat vast dat de duitsers tijdens WO1 hier regelmatig hun jenevers kwamen drinken.

We steken de autostrade over en zien een hert wegvluchten omdat we blijkbaar te veel lawaai maakten.
Als we het bos langs de rand volgen aan domein van Hooidonk zien we een mooie oude molen staan in de verte. Jammer genoeg moeten we ook villawijken doorkruisen wat toch wat minder aanspreekt.


Els krijgt veel last van de indrukwekkende blaren op haar voeten en tenen. Zowel qua grootte als hoeveelheid kunnen die wel tellen. Waarschijnlijk een gevolg van het gebruik van steunzolen waardoor er meer frictie plaats heeft. Weg met die steunzolen dus... Ondertussen zijn we aangekomen aan de Pulderbeek waar men gezorgd heeft dat vismigratie kan plaatsvinden. Knap om te zien...


Na een lange weg te volgen langs prikkeldraad nemen we een afslag en vervolgen onze weg langs de Kleine Nete .


Vanaf hier begint de GR miserie !!! Dit is een nieuw deel van het traject en staat niet aangegeven in onze topogids. De weg die we moeten volgen is zelfs niet te zien op de topografische kaartjes. Volledig vertrouwen op de GR markeringen dus... Helaas !!! Bij het inslaan in een bos gaat het fout. Geen markeringen meer ! Ik laat eventuele verwijdering van de markeringen door bosbeheer als optie op tafel maar toch is hier NERGENS iets terug te vinden. Verder langs een geasfalteerde weg en volgend op ons richtingsgevoel lopen we algauw enkele kilometers extra tot Herentals. Aan het station pikken we terug in op het traject en beslissen om toch te pauzeren op een terrasje. Onze voeten zijn nu zeker gemarteld na ettelijke kilometers asfalt...


We willen Herentals buiten raken en opnieuw is de weg slecht aangegeven. Voor we de stad buiten wandelen beslis ik om zachte inlegzolen te kopen en mijn steunzolen te verwijderen in navolging van Els. Dit blijkt later geen goed plan geweest te zijn...
Via de Olense sluizen steken we het Albertkanaal voor de eerste keer over.


We volgen een tijdje het kanaal en komen een mooie windmolen tegen en vervolgen onze weg via smalle paadjes richting Olen...



Stikkapot komen we in Olen aan en hebben dan nog 3 km te gaan naar onze camping. We bekijken de busdiensten en constateren dat we toch zelf de benenwagen moeten nemen.
Eenmaal aangekomen op de camping ( Camping 'De Schuur' : Pastoorsbos 35, 2200 Noorderwijk 014/261652 ) proberen we iemand te vinden die ons een plaats kan toewijzen. De camping ziet eruit alsof hij al 3 jaar gesloten is. De eigenaar zelf is wel sympatiek en wenst ons na het toewijzen van een plaats een prettig verblijf... Ik zet onze trailstar op, we eten vlug iets en kruipen direct in onze slaapzak.


Dag 10 (wo 15-4-2015) : Noorderwijk - Averbode = 27km

Deze nacht niet zo goed geslapen wegens condensopbouw tussen mijn slaapzak en bivyzak. Deze nacht iets meer open laten en hopen op iets meer luchtcirculatie.
We begaven ons na het opbreken van de tent richting Olen om de route opnieuw op te nemen maar stopten nog bij een bakker in het centrum van Noorderwijk. 
Die had ons de dag ervoor zien zitten in Olen op een bank en was super vriendelijk !
De heerlijke boterkoeken aten we op aan de 3 potten van Olen op het gemeenteplein.



We duiken al vlug een klein stuk bos in en moeten daarna de weg oversteken om opnieuw een stuk bos in te duiken.
Dat was niet naar de zin van de eigenaar volgens mij want die had de toegang afgesloten met hekken en vol gekleefd met waarschuwingsborden.
We hebben dan maar een stukje omgelopen om zeker te zijn...
Hierna moesten we een heeeeeeeel lange en vrij saaie weg volgen door de velden in de richting van de abdij van Tongerlo.


De abdij zelf was prachtig ! Recht tegenover de abdij is een restaurant gelegen genaamd Torenhof. Die waren nog niet geopend maar ze hebben daar ook een ijsbar met ambachtelijk gemaakt ijs en koffie. Ik kon de rust zeker appreciëren want omdat ik zonder de steunzolen stapte voelde ik pijn in mijn linkervoet. Het voelde alsof mijn voetbrug ( of zoiets ) doorgezakt was. 
De koffie en ijs deden dit even vergeten.

Na deze rustpauze stapten we verder door de bossen van Westerlo waar we een brug in het midden van het bos moesten oversteken. Ik schrok me een bult als de brug ineens een metalige kraak liet horen onder mijn voeten. Waarschijnlijk het metaal dat door de warme dag even uitzette. 
Anyway, serieus verschieten toch ...


We kwamen uit op de zeer rustig bewandelde oevers van de Grote Nete waar we eerst even pauzeerden om onze trailstar en bivyzakken te laten opdrogen in de zon.


Automatisch kwamen we na het volgen van deze stroom uit op het Kasteel de Merode


Doorheen het provinciaal domein dat bij dit kasteel hoort werd het wel veel drukker. Vooral fietsers maakten hier de dienst uit...
Het provinciaal domein was mooi maar het jammere was wel dat alle paden, ook degene die enkel voor voetgangers bestemd waren, geasfalteerd waren. De pijnlijke linkervoet was bijna niet meer te houden...


Voorbij het dorp Blauwberg dat we rakelings passeerden doken we opnieuw bos in en staken de grens over tussen Antwerpen en Vlaams-Brabant. Alweer een mijlpaal bereikt...
Hier was ik heel gelukkig dat de ondergrond ineens veranderde van asfalt naar een zanderige ondergrond. We betraden een immens mooi stuk natuur, namelijk bos en heide van Averbode.



Na dit zeer welkome deel kwamen we in een serieuze drukte terecht : de Abdij van Averbode.
Het mooie weer en vakantieperiode bracht heel veel mensen naar dit gebied en die bekeken ons allemaal, 1 voor 1, verwonderd aan... Het was bijna echt een staarwedstrijd. De abdij zelf was zeer mooi maar we vonden het jammer dat er enkel bier te koop was want zo'n koel flesje water zou deugd gedaan hebben.


De laatste kilometer naar de camping, die door het vele staren eerder iets weg had van een processieweg, was echt lang. Zo'n 200m voor de camping is bistro Het Vossenhol gelegen en daar pauzeeerden we toch even voor die welverdiende verfrissing...
De camping zelf was extreem proper, zowel kampplaats als sanitair waren tiptop !!! 
( Camping 'De Vijvers' , Abdijstraat 5, 3271 Averbode : 0473/813661 )

Dag 11 (do 16-4-2015) : Averbode - Diest = 20km

Na een vrij goede nachtrust, waarin ik toch wakker word van de koude omdat ik zonder bivyzak wou proberen slapen, beginnen we aan dag 4 van deze week.
We hadden van de nachtverantwoordelijke ( Rigo ) 2 bonnetjes gekregen voor een consumptie in de taverne waar we gisteren reeds stopten maar die was op dit uur uiteraard nog gesloten. Jammer maar toch een mooie geste.
Onze wandeling begint eerst door bebouwde kom en we komen al vlug de eigenaardige Putterskapel tegen die opgericht is voor de mijnwerkers en de vorm van een mijnlamp heeft.


Verderop verlaten we geasfalteerde wegen en duiken een natuurlijkere omgeving in.


We volgen een pad dat grotendeels een moerassig domein omgeeft. Aan het punt waar je kan kiezen voor de alternatieve weg door de Demerbroeken is er een grote bedrijvigheid. Men is daar bezig met grote grondwerken. Misschien iets om in overweging te nemen als je die route wil nemen...
We moeten een overweg oversteken en ik heb al nood aan pauze. Mijn linkervoet die doorgezakt is doordat ik mijn steunzolen verwijderde doet immens veel pijn. Het is vandaag een kortere etappe en daar ben ik niet rouwig om...
Op de kruising met de overweg staat een bankje en we houden daar halt en eten een laat ontbijt. Het valt me ineens op dat we juist de erste wijnvelden gepasseerd zijn...



Langs de Demer heeft mijn moraal echt zijn dieptepunt bereikt maar ik merk opeens op dat met die steunzolen mijn voet beter begint aan te voelen. Ik kan opeens toch weer wat genieten van de prachtige omgeving met de kerk van Zichem op de achtergrond.


Aan de Maagdentoren (momenteel in onderhoud) houden we opnieuw even halt en slaan een praatje met een fietser. Hij gaat al jaren op reis naar Nice wat onze eindbestemming is.


Hierna begeven we ons naar de bekende Basiliek van Scherpenheuvel. Via lange veldwegen zien we de basiliek al van verre afstand staan en normaal gezien moeten we hem niet van dichtbij passeren omdat onze route er langs gaat maar we maken hier zeker graag een kleine omweg voor.
De omweg van +- 500m valt goed mee en het uitzicht vanop het terras naar de basiliek loont de moeite. Het is vrij rustig maar ik kan me inbeelden dat het hier in de zomer en in het weekend behoorlijk druk kan zijn...


Na onze stop en het eten van een heerlijk stuk warme appeltaart hernemen we onze route. Het lopen gaat nu vlotter en ik heb minder last van mijn voet. Een mirakel ???
We gaan verder door de velden via onverharde wegen en de we gaan een 1ste keer een heuvel op ( Galgeberg ). We kunnen nog steeds de Basiliek in de verte zien liggen en vangen reeds een eerste glimps op van het einddoel van vandaag : Diest.
We zetten een daling in en komen plots in heel druk verkeer en schrikken van de uitlaatgassen die zeer uitgesproken zijn. Raar dat deze enkele dagen natuur ons de slechte omgevingslucht al deden vergeten...
We klimmen na het verlaten van die drukke overweg opnieuw omhoog de Kloosterberg ( 53m ) op via een weg die me op de muur van Geraardsbergen doet denken... Uitgezonderd de zwoegende fietsers uiteraard.

Eens bovengekomen nemen we onze laatste pauze alvorens Diest binnen te trekken en genieten van het zicht op de vestigingsstad....


Als we Diest binnentrekken komen we al vlug aan het Provinciaal Domein 'De Halve Maan'.
( Omer Vanaudenhovelaan 48, 3290 Diest : 013/311528 )


We gaan de poort binnen en het is daar extreem druk. Achteraf blijkt dat we een poort te vroeg zijn ingeslagen en dat de camping verderop gelegen is.
We melden ons aan in het bezoekercentrum en een trekkershut wordt ons toegewezen...
Direct een luxegevoel ! Een bed en tafel met stoelen...


s' Avonds trekken we de stad in en genieten van een etentje in Gasthof 1618 gelegen in het begijnhof op 800m van de camping. Een vroege traktatie voor de verjaardag van Els ... Het heeft ons beiden serieus gesmaakt.
Ook al was het vandaag maar 20km, toch hebben we beiden last van de voeten en benen. Opstapeling van de kilometers veronderstel ik...

Dag 12 (vr 17-4-2015) Diest - Bolderberg (Heusden-Zolder) : 32km

We starten onze dag met een rondgang op de stadswallen van Diest. Leuk en mooi om te doen. 




We volgen hierna de spoorweg om het Prinsenbos in te duiken. Mooi rustig glooien bos waar we ook de overgang maken van Vlaams-Brabant naar Limburg. 
eens dit bos uitgekomen nemen we een laat ontbijt aan de Zwarte Beek die voor ons gerust de bruin-rode beek genoemd zou mogen worden...


We moeten hierna een lang stuk de weg volgen naast de autostrade. 



Tegelijkertijd voel ik dat ik door het probleem met mijn linkervoet ( dat nu opnieuw opspeelt maar toch draaglijk is) ik waarschijnlijk overgecompenseerd heb op mijn rechterbeen. Ik heb het gevoel alsof mijn rechter-kuit bovenaan constant in een kramp zit en heb serieus last aan de aanhechting tussen kuit en knieholte. Alweer een bevestiging dat ik de volgende keer mijn steunzolen best aanhoud ook al krijg ik daar last van aan mijn voetzolen. De weg via de autostrade drukt op het gemoed en ik versta niet dat ze ons een rondje laten lopen voor de duizendjarige boom. Ik wil gewoon verder...
De weg naar die boom is niet simpel omdat er veel modderpoelen zijn en 1 weg helemaal niet onderhouden is waardoor het voelt alsof we in de amazone zitten in plaats van in Limburg ...
De beloning is echter wel groots. De Duizendjarige Eik is echt wel gigantisch !!! ( stamomtrek van 6.20m ! ) Als je heel goed kijkt zie je Els aan de voet van de boom...
Hier werden vroeger onder de 'gerechtsboom', zoals deze genoemd werd, terdoodveroordeelden berecht...


Ook hier houden we even halt om de kuit wat te laten ontspannen.
Hierna dalen we via een mooi weggetje af richting Lummen. Jammer genoeg loopt hier een vrij drukke weg naast.


Eens in Lummen houden we ons middagpauze en bestellen elk een belegd broodje in de frituur. Het is de eerste keer dat ik mag zeggen dat ik bij een frietchinees ( populairste woord in Vlaanderen van enkele jaren geleden ) een maaltijd genuttigd heb...
We hebben 2 opties : of we nemen hier de trein of we gaan verder en overnachten om morgen toch nog een dag meer te stappen.
We kiezen uiteindelijk voor optie 2. 
We gaan dus verder op stap door een lang stuk via een geasfalteerde weg tussen de velden.


Net voor we de "drukte" van Viversel binnenwandelen merk ik een eigenaardige beweging van een vliegtuig op boven ons. Een draai van 180° . s'Avonds horen we dat het een passagiersvliegtuig was die motorpech had.
Raar om te zien...


We steken het Albertkanaal opnieuw over en wandelen Viversel binnen waar we een pauze houden in een café. Mijn kuit en lage caffeïnepeil zijn daar zeer dankbaar voor !


Na deze pauze passeren we de Vijver van Terlamen en ook het circuit van Zolder waar men aan het oefenen is. We kruipen op een bank om een glimps op te vangen maar veel is er niet te zien dus vervolgen we onze weg opnieuw...



Via de nieuwe route gaan we de Bolderberg op en komen op de top aan bij de Kluis. Een oud, charmant kerkje en van daaruit hebben we ook een mooi uitzicht op de heide en de Vijver van Terlamen.  We dragen elk ons steentje bij aan een betere samenleving zoals Els op de foto duidelijk laat zien...




Na de afdaling komen we al vlug in het centrum van Bolderberg en op onze route ligt het hotelletje dat we vanuit Lummen last-minute-gewijs geboekt hadden toen we besloten verder te gaan en nog een dag meer te wandelen.
Hotel Savarin (Sint-Jobstraat 77, 3550 Heusden-Zolder : 011/252350 ) was geriefelijk met een zeer goede keuken. Prijs-kwaliteit zat dit wel goed. Enkel de douche vond ik te klein maar dat is maar een luxe-detail nietwaar...


Dag 13 (za 18-4-2015) Bolderberg - Bokrijk : 24km

Vandaag alweer de laatste etappe van deze 6-daagse. Bijna direct na het verlaten van het hotel duiken we een zeer mooi domein in, namelijk Domein Bovy . Jammer genoeg zal dit 1 van de weinige hoogtepunten van de dag worden...



Je komt hier veel te weten over de fauna en flora op dit domein.
We moeten hierna een bebouwde kom doorsteken en komen aan het Albertkanaal uit. Onder de brug door splitst de GR zich in de officiële route en de variante rondom Hasselt.
Aangezien we nogal puristen zijn nemen we de officiële route. Je moet hier wel goed opletten want de wandelboom die de kruising aangeeft is dringend aan vervanging toe.


Na enige tijd door de velden komen we uit bij de laatste abdij van deze tocht, namelijk de Abdij van Herkenrode. Aangezien we nog vele kilometers af te malen hebben is ons bezoek hier echt wel minimaal.



We zijn hierna aangekomen aan het lelijkste en saaiste gedeelte van onze tocht : de weg naar en door Hasselt.
Eerst worden we via Kuringen en langsheen de treinsporen naar Hasselt geleid. Het biedt maar een triestige aanblik om eerlijk te zijn. Na de treinsporen onderdoor gegaan te zijn via het station van Hasselt worden we via niet altijd interessante bochten en kronkels naar het centrum geleid. Op zaterdag door Hasselt centrum en winkelstraten wandelen met volle bepakking is geen aangename ervaring. Op de 'grote' markt nemen we even pauze met koffie en pannenkoek. 5€ voor een pannenkoek die niet eens goed gebakken is !!! Mijn kuit heeft even kunnen relaxen en we zullen dat maar als het positiefste aanstippen zeker...
We worden omheen de kerk Hasselt stelselmatig uitgeleid.


Eerst moeten we nog door industrieterrein en alweer over het Albertkanaal om uiteindelijk terug de rust te hervinden in het laatste groene stuk van de dag : De Nieuwe Heide in Kiewit.


Hier ervaar ik een tripje terug in de tijd toen ik elk jaar naar het Pukkelpop festival ging. Aan de start van elke dag ging ik daar ontbijten in De Kwaakvos die op onze route ligt.
Echt wel serieus genoten van een heerlijke koffie.
Juist voor we het Provinciaal domein van Bokrijk passeren houden we een laatste maal halt aan een grote visvijver.


We gaan nu rechtstreeks naar de treinhalte waar we gevolgd worden door dagjestoeristen die juist het openluchtmuseum van Bokrijk buiten komen.
Moe maar voldaan bereiken we de treinhalte Bokrijk waar we deze zomer de GR5 opnieuw zullen opnemen...



4 opmerkingen:

  1. Mooie site en voor mij heel herkenbaar :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb net jullie verslag zitten lezen, herkenbaar en erg leuk. Wij lopen nu van Diest naar Bokrijk. Weinig plaatsen te vinden voor de tent;-).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad. Wij kozen voor een klein hotelletje in Bolderberg.

      Verwijderen